કારણો તો દોડતાં મળે (સરયૂ પરીખ)

સરયૂબહેનની આ કવિતા માનવ મનની એક નબળાઈને ઉજાગર કરે છે. મનનું ધાર્યું કરવું હોય તો કારણ શોધવા ક્યાંયે જવું પડતું નથી, એ મનની અંદર જ મળી રહે છે. રીસાઈને રડવું હોય તો કારણ તો તરત મળી રહેશે… બસ આગળ તમે જ વાંચો, મનમાં અનેક ભાવ પેદા થશે.

કારણો તો દોડતાં મળે

અહમ્ અંતરના ઓરતાને વાંચું,
મળે કારણ ના એનું કો’ સાચું.
જેને રૂસણામાં રોળવું હો આંસુ,
તો કારણો તો દોડતાં મળે.

તરડ ઝીણી પર હિમાળા છાંટા,
લગીર લહેરખીમાં થરથર રુવાંટા.
ખર્યા શબ્દો ને ફૂલ બને કાંટા,
ને કારણો દિલ તોડતાં મળે.

સ્વાર્થરેખા ને સંકુચિત મુઠ્ઠી,
બંધ બારી સુગંધ જાય રૂઠી.
દે દસ્તક પણ ખોલવા ન ઊઠી,
ને કારણો ઉર સોરતાં મળે.

ઘનઘેરાં વાદળ ભલે ઝૂક્યાં,
પણ, કાણા કળશમાં જળ સૂકાં.
જ્યાં બહાનાનાં બારસાખ મૂક્યાં,
ત્યાં કારણો જીવ કોરતાં મળે.
-સરયૂ પરીખ