आज फिर कोई तो ऐसी बात हो! (જયશ્રી વિનુ મરચંટ)

आज फिर कोई तो ऐसी बात हो!
वो न आये फिर भी मुलाकात हो!

किसे पता, जादु है या कुछ ओर,
उनकी याद आये और बरसात हो!

जिनसे ईतने शिकवे-गीले हैं हमें
सामने वो हो तो न सवालात हो!

हमें तो होश नहीं दिन है या रात,
वो कहें दिन, वो कहें तो रात हो!

जियो तो ईतने सुकुनसे जियो कि,
मोत करे रश्क ऐसे भी हालात हो!

आज चांद खिले तो भी कहो कैसे?
रातसे ही ‘गर “शबाब” मेरे साथ हो!
– जयश्री “शबाब” (जुलाई ४, २०११)

આંગણાંના બહુ ઓછા મુલાકાતીઓ એ જાણતા હશે કે આંગણાંના સોમવારના “ઘારાવાહી” ના સંચાલિકા (અને હાલની ધારાવાહીના લેખિકા) શ્રીમતિ જયશ્રી વિનુ મરચંટ, ગુજરાતી ઉપરાંત હિન્દી-ઉર્દુમાં પણ સાહિત્ય સર્જન કરે છે. તેમણે “શબાબ” તખ્ખલુસથી હિન્દી-ઉર્દુમાં સરસ ગઝલો લખી છે. આજે ઉજાણીમાં એમની એક ખૂબ જ લોકપ્રિય થયેલી ગઝલ રજૂ કરી છે. આ ગઝલની એક એક પંક્તિ એમની કલમની તાકાતના નમૂનારૂપ છે.
મત્લામાં જ કેવી કમાલ કરી છે? એ આવે નહીં અને છતાં પણ મુલાકાત થાય! છે ને ઉત્કટતા અને સંબંધોમાં ઊંડાણ?
એની યાદ આવે ને વરસાદ થાય ! આ વરસાદ એટલે પ્રેમની વર્ષા !
એની સામે લાખ ફરિયાદ હોય, પણ સામે આવીને ઊભો રહે તો બસ આનંદ ને આનંદ. પછી આપણું વિચારવાનું બંધ. એ કહે દિવસ છે તો દિવસ અને રાત છે તો રાત.
પછીના શેરમાં તો ઉચ્ચ કોટીની ફીલોસોફી છે. જીવો તો એટલા પ્રેમથી જીવો કે મોતને પણ અદેખાઈ આવે! સર્જકતાનું આ એક ઉત્તમ નમૂનો છે.
આજે તો ચાંદ પણ ખીલતાં અચકાય છે, કારણ કે ધરતી ઉપર એનાથી પણ સુંદર ચાંદ દેખાય છે. શબાબ એટલે સૌંદર્ય. શબાબ એટલે યુવાની. આ ગઝલમાં યુવાન હૈયાંની સુંદરતા ઠાંસોઠાંસ ભરી છે.
(પી. કે. દાવડા)